Gece, Alanya’nın arka sokaklarını gri bir huzurla sarmışken küçük bir kafede buluştuk Tuğçe’yle. Herkesin hızla geçtiği, kimsenin dikkat etmediği bir köşe masasında, sade bir Türk kahvesiyle başladı her şey. O, karşısındakine sadece görünmeyen yerlerinden dokunuyordu.
“Ben önce güven duymalıyım,” dedi, “çünkü dokunduğum şey, sadece tenin değil; atmosferin de ta kendisi.”
Bu sözleriyle fark ettim: Tuğçe, yalnızca yakınlık değil, bağ kuruyordu.
Kahvelerimiz bitmeden yürümeye başladık. Rüzgâr hafif hafif esiyor, limandaki teknelerin halatları hafifçe çıtırdıyordu. Aparta geçtiğimizde, ayakkabısını çıkarırken yüzünde bir dinginlik vardı. Onun varlığı bile kalabalıkları susturacak kadar huzur veriyordu.
Odadaki ilk temas bir fısıltıydı: Elin eline değdiğinde sadece sıcaklığı değil, kalbinin ritmini de hissediyordum. Dokunuşları nazikti ama çekingen değildi. Tuğçe, peşin konuşmayan ama derin hissettiren bir kadındı.
“İlk adımı kalp atsın, sonra her şey doğal olur,” diye fısıldadı kulağıma. Bu gece, aramızda ne varsa önce hissedildi, sonra yaşandı. Ve ödeme mi? Ancak her şeyin sonunda, göz göze geldiğimizde bir tebessümle gerçekleşti.
Eğer sen de Alanya’da önce his, sonra anlaşma diyorsan, Tuğçe ile tanış. Onunla yaşayacağın peşin para almayan escort kızlar Alanya deneyimi, sıradanlığın çok ötesinde olacak.
